Bijna bovenaan de Hommelstraat word ik onthaald op de roep van een
buizerd, hoe ik ook mijn best doe, de roofvogel zelf vind ik niet. Zelfs niet
na zijn derde jankerige kreet. Dan ren ik door de groene tunnel richting dijkopgang
waar een gans mij verrast door keihard naar een groep wegtrekkende soortgenoten
te roepen: “Wacht op mij…!”
Riky kwam er speciaal
voor naar boven, meen ik, om mij het ‘goede nieuws’ te brengen. Zij vernam het
via Radio1 terwijl zij doende was met vrijwilligerswerk voor de goede sint. Haar
zogenaamde goede nieuws behelsde een mededeling van Marten, de oudste broer van
Pim Fortuyn. Hij gaat een nieuwe politieke partij oprichten. Onder welke naam
vertelde Riky er niet bij (later vind ik uit dat dit PMF is, wat staat voor Pim
Marten Fortuyn. En dat hij voor de duur van twaalf maanden een kabinet van
nationale eenheid vormen wil.)
Belangwekkend is dat
wij mogen rekenen op volledig herstel van onze zieke samenleving. Daar komt de
kern van Marten’ beleid op neer: Nederland beter maken!
O ja, er is nog een klein dingetje. Mart gaat ons land weer welvarend maken. Hij gaat de economie van Nederland terugbrengen naar het niveau van het jaar 2000.
O ja, er is nog een klein dingetje. Mart gaat ons land weer welvarend maken. Hij gaat de economie van Nederland terugbrengen naar het niveau van het jaar 2000.
Hoe Fortuyn ons weer
gezond wil maken, en welvarend, dat moeten we nog wel even afwachten. Of heeft
hij daar ook iets over gezegd? O ja, ik weet het weer. Marten Fortuyn heeft beloofd
dat hij de minister president zal opvolgen. Dát is de feitelijke kwestie. Nu
staat het mij weer helemaal helder voor ogen. Als minister president kun je
doen wat je goed dunkt. Alles in belang van het vaderland wel te verstaan.
Toen Riky mij dit
nieuws bracht, nog een beetje nahijgend omdat zij de traptreden te snel nam,
zag ik de wijzende vinger van broer Pim uit het raam van de optrekkende auto
hangen waarbij hij zijn gevleugelde uitspraak deed: “Vergis je niet, ik wordt minister president van dit land!” Daarna
stak hij zijn hand omhoog en wriemelde groetend met zijn vingers. Natuurlijk
weten we niet hoe het Pim Fortuyn zou zijn vergaan als hij niet door Volkert
van der Graaf zou zijn vermoord. Een andere uitspraak van Fortuyn: “Ze kunnen me van de wereld rammen, maar
mijn ideeën blijven bestaan.” Daarin kreeg Pim gelijk, hij ís van de wereld
geramd, maar het lukte LPF onvoldoende om zijn ideeën levend te houden. Daar zal
broer Marten nu voor zorgen. Naar eigen zeggen gaat hij binnen veertien dagen
aan de slag.
Wij wachten af of het
meer wordt dan een droom.
Want dromen kan hij
wel, Marten Fortuyn. Dat bewijst zijn stoute plan: wat mijn broer kon, dat kan
ik ook! Dromen kunnen inderdaad zeer levensecht en lucide zijn. Bij toeval had
ik twee nachten geleden ook een heldere droom. Over een appel. Ik sneed hem in
tweeën, waarna ik het klokhuis verwijderen wou. Verder kwam ik echter niet. Ook
aan opeten kwam ik niet toe.
In het natte, halflange
gras, lag een appel verlokkend te glanzen. Ik kon er net niet bij dus sprong ik
over het hek. Gelukkig werd ik niet betrapt, zoals Beatrix indertijd. Als er
maar geen worm in zit, dacht ik nog. Helaas. Nadat ik de glanzende vrucht in
tweeën sneed sprong de verrotting op mij af. Het klokhuis zag kruimelig bruin.
Nog voor ik een helft op het aanrechtblad lei kronkelde er een worm uit naar
boven. En nog één, en een derde. Ze werden almaar langer, zo groot als
hazelwormen, terwijl nummer vier zich aandiende. Ik stak de punt van het
aardappelschilmes in de grootste en trok die er uit. Die stierf meteen. De
tweede was zo zacht als boter, ondanks mijn mes kronkelde en groeide deze
blubberend door…
Misselijk werd ik wakker.
Met ingewanden die reageerden alsof ik bedorven garnalen at.
Mark Rutten zal wel
geschrokken zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten