vrijdag 20 november 2015

Bruin

Bijna bovenaan de Hommelstraat word ik onthaald op de roep van een buizerd, hoe ik ook mijn best doe, de roofvogel zelf vind ik niet. Zelfs niet na zijn derde jankerige kreet. Dan ren ik door de groene tunnel richting dijkopgang waar een gans mij verrast door keihard naar een groep wegtrekkende soortgenoten te roepen: “Wacht op mij…!”
Riky kwam er speciaal voor naar boven, meen ik, om mij het ‘goede nieuws’ te brengen. Zij vernam het via Radio1 terwijl zij doende was met vrijwilligerswerk voor de goede sint. Haar zogenaamde goede nieuws behelsde een mededeling van Marten, de oudste broer van Pim Fortuyn. Hij gaat een nieuwe politieke partij oprichten. Onder welke naam vertelde Riky er niet bij (later vind ik uit dat dit PMF is, wat staat voor Pim Marten Fortuyn. En dat hij voor de duur van twaalf maanden een kabinet van nationale eenheid vormen wil.)
Belangwekkend is dat wij mogen rekenen op volledig herstel van onze zieke samenleving. Daar komt de kern van Marten’ beleid op neer: Nederland beter maken!
O ja, er is nog een klein dingetje. Mart gaat ons land weer welvarend maken. Hij gaat de economie van Nederland terugbrengen naar het niveau van het jaar 2000.
Hoe Fortuyn ons weer gezond wil maken, en welvarend, dat moeten we nog wel even afwachten. Of heeft hij daar ook iets over gezegd? O ja, ik weet het weer. Marten Fortuyn heeft beloofd dat hij de minister president zal opvolgen. Dát is de feitelijke kwestie. Nu staat het mij weer helemaal helder voor ogen. Als minister president kun je doen wat je goed dunkt. Alles in belang van het vaderland wel te verstaan.
Toen Riky mij dit nieuws bracht, nog een beetje nahijgend omdat zij de traptreden te snel nam, zag ik de wijzende vinger van broer Pim uit het raam van de optrekkende auto hangen waarbij hij zijn gevleugelde uitspraak deed: “Vergis je niet, ik wordt minister president van dit land!” Daarna stak hij zijn hand omhoog en wriemelde groetend met zijn vingers. Natuurlijk weten we niet hoe het Pim Fortuyn zou zijn vergaan als hij niet door Volkert van der Graaf zou zijn vermoord. Een andere uitspraak van Fortuyn: “Ze kunnen me van de wereld rammen, maar mijn ideeën blijven bestaan.” Daarin kreeg Pim gelijk, hij ís van de wereld geramd, maar het lukte LPF onvoldoende om zijn ideeën levend te houden. Daar zal broer Marten nu voor zorgen. Naar eigen zeggen gaat hij binnen veertien dagen aan de slag.
Wij wachten af of het meer wordt dan een droom.
Want dromen kan hij wel, Marten Fortuyn. Dat bewijst zijn stoute plan: wat mijn broer kon, dat kan ik ook! Dromen kunnen inderdaad zeer levensecht en lucide zijn. Bij toeval had ik twee nachten geleden ook een heldere droom. Over een appel. Ik sneed hem in tweeën, waarna ik het klokhuis verwijderen wou. Verder kwam ik echter niet. Ook aan opeten kwam ik niet toe.
In het natte, halflange gras, lag een appel verlokkend te glanzen. Ik kon er net niet bij dus sprong ik over het hek. Gelukkig werd ik niet betrapt, zoals Beatrix indertijd. Als er maar geen worm in zit, dacht ik nog. Helaas. Nadat ik de glanzende vrucht in tweeën sneed sprong de verrotting op mij af. Het klokhuis zag kruimelig bruin. Nog voor ik een helft op het aanrechtblad lei kronkelde er een worm uit naar boven. En nog één, en een derde. Ze werden almaar langer, zo groot als hazelwormen, terwijl nummer vier zich aandiende. Ik stak de punt van het aardappelschilmes in de grootste en trok die er uit. Die stierf meteen. De tweede was zo zacht als boter, ondanks mijn mes kronkelde en groeide deze blubberend door…
Misselijk werd ik wakker. Met ingewanden die reageerden alsof ik bedorven garnalen at.
Mark Rutten zal wel geschrokken zijn!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten