Januskop

Jammer dat de hemelkoepel helemaal grijs is; hardlopen met de zon in je rug voelt zo lekker en bovendien is een van mijn zusjes jarig. Dat verdient een zonnetje! Ria is vijfenzestig, opnieuw slechts één jaar jonger dan ik! Een oudere man, korte broek en stevige bergschoenen, kiest, gebogen onder een kleine beige rugzak, een andere richting dan ik. Vermoedelijk traint hij voor de komende Vierdaagse van Nijmegen.

De maïs op het veld van Thé komt al lekker omhoog. Tegenover het maïsveld groeien de suikerbieten ook stug door, of zijn het voederbieten? Vanuit de verte zijn nog duidelijk zaairegels te onderscheiden. Van nabij vormt het veld een strak zachtgroen laken: een paar overmaatse keuen en ballen, en we kunnen zo biljarten.

De Waal is minder hoog dan ik vanwege de berichtgeving op radio en televisie had verwacht. Ook de Gelderlander van deze morgen staat vol met verhalen over kampeerders die hun tenten en caravans voor de komst van het water wegruimen, wilde paarden en koeien die door Free Nature vanuit de uiterwaarden naar elders zijn overgebracht en ondergelopen steden. Vooral het Duitse Passau is zwaar getroffen, sinds 1501 kwam hier het water, van de drie rivieren die de stad doorsnijden, Donau, Inn en Ilz, niet zo hoog.

Het schapenweitje in de uiterwaarden tegenover de fruitboomgaard van de familie Engelen heeft door de komst van het hoge water een andere functie gekregen, het is nu een meer. Dat is doordat deze wei dieper ligt dan de omringende gronden, in strenge winters vormt het soms een ideale natuurijsbaan. Maar dat terzijde.

Terwijl ik voort ren blijf ik nog even bij dat schapenweitje hangen. De boer heeft zijn schapen (zes in totaal) in het begin van deze week geëvacueerd; ik miste hen dinsdagmorgen, terwijl ik extra op hen lette omdat zij dit voorjaar nog geen moeder zijn geworden. Jammer dat zij nu elders worden geweid; zo zal ik de eventuele komst van kleintjes mislopen.

Dat schapen nog dit jaar kunnen lammeren bewijst een berichtje op Nu.nl: op Ameland is onlangs een lammetje geboren. Ja inderdaad, het is vreemd dat zoiets alledaags als een nieuwsfeit wordt gezien. Maar het betreft dan ook geen gewoon lam. Het is er een met twee gezichten: terwijl het met haar ene staartje kwispelt, knippert zij met vier ogen en niest zij uit twee neuzen. Waarschijnlijk veroorzaakte een foutje bij de celdeling haar januskop. Twee gezichten zoals Janus uit de Romeinse mythologie, de god van het begin en van het einde.

Gelukkig komen afwijkingen als een januskop niet vaak voor want zulke dieren worden niet lang in leven gehouden. Een grappenmaker op Nujij.nl meent dat het vanwege incest is, omdat de geboorte op Ameland plaatsvond. De mening van deze malloot riep bij mij een gebeurtenis op uit de tijd dat mensen nog niet over genen en erfelijkheid hadden gehoord. Een Engelse bioloog vertelde, in Quest meen ik, over een gebeurtenis met dodelijke afloop. Een Amerikaanse man, laten we hem Will noemen, verloor als kind een oog bij een ongeval. Toen er dertig jaar later een kalf geboren werd met één oog, werd Will in de gevangenis gegooid. De burgemeester meende dat het eenogige kalf door Will verwekt was, zodat hij vanwege sodomie veroordeeld en opgehangen werd.
Helaas voor Will wisten de mensen toen nog niet, zoals die grappenmaker met zijn commentaar, dat verschillende soorten ‘dieren’ zoals een mens en een koe, of een mens en een schaap, samen geen kindjes kunnen maken.

In mijn volière, tientallen jaren geleden, werden soms zebravinkjes geboren met een afwijking aan hun pootjes, waardoor ze niet op een stokje konden zitten… 

Gelukkig leven wij niet in de tijd van Will!