Soep

Op de Kloosterstraat speelt een meisje verstoppertje met mij. Zij heeft lange blonde lokken en draagt een koket brilletje. Het grietje houdt zich stevig verborgen achter een lantaarnpaal zodat zij grotendeels zichtbaar blijft, maar dat maakt voor haar niet uit zolang zij mij maar niet ziet. Af en toe gluurt zij ‘om het hoekje’, in spanning wachtend op mijn komst. Bij het passeren wijs ik naar haar en roep “Hé…, ik zie je nu pas!”

Vandaag is de naamdag van St. Bonifatius, de laatste dag van de IJsheiligen (kunnen we eindelijk onze plantenbakken vullen), en de introductie van Inferno, de nieuwe roman van Dan Brown. De trailer belooft ‘de’ bestseller van 2013 en (vanwege de hel van Dante) “Laat alle hoop varen, gij die hier binnentreedt.”

Ik heb een goed bericht voor iedereen die zich bezorgd maakt over het vele afval dat in ons milieu rondzwerft. En dan bedoel ik niet dat er geen rotzooi meer wordt weggegooid, integendeel, ik heb de indruk dat je nergens, in Nederland, een wandeling kunt maken zonder met afval te worden geconfronteerd. Wil je bijvoorbeeld een macro-opname van weelderig bloeiend grote muur maken – je kent ze vast wel, ranke teergroene stengels, bekroond met maagdelijk witte bloempjes gevormd door smalle bloemblaadjes die evenzoveel botergele meeldraden beschermend omsluiten – onder een aantal berkenbomen, zoals ik afgelopen zondag wilde doen in het kleine stukje bos nabij Alverna, dan moet je wel eerst een plastic boterhamzakje en een doorgeroest frisdrankblikje uit het zicht van je camera ruimen! En nee…, die rommel nam ik niet mee naar huis zoals ik dat met mijn eigen afval zou doen.

Zojuist ren ik aan een achteloos weggeworpen waterflesje voorbij, aangeschaft bij Aldi vermoed ik. In gedachten zie ik een jonge knul die van school naar huis fietst nog een laatste slok uit het flesje nemen om het vervolgens, gewoontegetrouw, van zich af te werpen. Ik denk overigens dat ik het mis heb, wat die jonge knul betreft, het is veel waarschijnlijker dat de oorspronkelijke eigenaar een volwassene is. Echt waar: volwassen staat lang niet altijd voor verstandig! Onze Koen zou zeggen: “Hoe ouder hoe gekker!”, maar dat terzijde.
Over enkele weken snijden de messen van een maaimachine het flesje aan stukken, of het spoelt in zijn geheel, direct of op termijn, naar de Waal om uiteindelijk aan de plastic soep in de Stille Oceaan te worden toegevoegd. De gedachte dat dit achteloos weggeworpen waterflesje uiteindelijk, via deze drijvende vuilnisbelt (naar schatting vierendertig keer Nederland!), die Charles Moore al zeilend reeds in 1979 ontdekte, in onze voedselketen wordt opgenomen verontrust mij behoorlijk en ik moet de impuls om het op te rapen onderdrukken, zoals vaker, daar is immers geen beginnen aan! Dat zou zoiets zijn als het uittrekken van een grijze haar, zo spoedig die op je hoofd verschijnt: op den duur zou je jezelf niet meer aan de spiegel kunnen onttrekken!

Bij de ingang van ijzerhandel Zwanenberg hangt een sperwer ‘biddend’ op zo’n twintig meter hoogte. Steeds als ik hem nader laat de roofvogel zich wegdragen op de wind (wat een heerlijk gevoel moet dat zijn) om verderop zijn ‘gebed’ voort te zetten. Dat herhaalt zich meerdere keren tot aan de afslag naar de Distelakkerstraat, dat vandaag mijn keerpunt is, waar de spreeuwendoder zichzelf met speels gemak over de peppeltoppen stuurt.

Terug naar het goede bericht, zoals ik je beloofde: met een beetje geluk zijn de hoogtijdagen van vervuilende plastics voorgoed voorbij! Onderzoekers van het Wyss Institute (Harvard) bedachten een nieuw wondermiddel: Shrik. Het materiaal, samengesteld uit de schaal van garnalen en zijde-eiwit, is goedkoop te maken, sterk, flexibel en, belangrijk boven alles, afbreekbaar! Toepasbaar van wondverband tot vuilniszakken en afbreekbare luiers. Als Ramon Knoester nu ook zijn belofte nakomt, gedaan in december 2010, door zijn drijvend eiland daadwerkelijk te construeren van het afval dat in de Stille Oceaan ronddobbert, komt op afzienbare tijd een einde aan deze hardnekkige soep (die niet zou hebben misstaan in De Goddelijke Komedie van Dante), en wordt deze ernstige bedreiging voor kwallen, vissen, schildpadden en vogels weggenomen.