Gezichtsbedrog

Hoera, de voorbereidingen voor het glasvezelnet zijn begonnen: bij mij op de hoek is men serieus bezig de straat aan beide zijden open te breken. Niets dan diepe sleuven, hopen aarde en afzettingen. De werkers drinken koffie. Nu mijn zonnebloembezoek aan Wim en Jeanne niet doorgaat – Wim belde gisterenavond laat, nadat hij een verfomfaaid briefje vond dat hem aan zijn tandartsafspraak voor deze morgen herinnert – kan ik de voor vanmiddag aangekondigde buien misschien te slim af zijn. Dus start ik na de koffie en de krant mijn hardlooprondje.
Terwijl ik de prachtig gerenoveerde dijkopgang bovenaan de Hommelstraat neem, mijn rechtervoet hangt boven de op drie na hoogste tree, zie ik een vorm boven het struikgewas in de uiterwaard, opspringen. Hé, een kangoeroe, denk ik. Waarom een kangoeroe? Vanmorgen las ik in een minuscuul berichtje bij NU.nl dat zo’n, in Nederland zeldzaam voorkomend, uitheems dier aangetroffen is in een van de stadsparken van Arnhem. Op een bijgevoegde foto is een groot buideldier te zien, liggend in het gras. Het springbeest wachtte niet rustig af wat er met hem zal gebeuren, nu men hem daar tenslotte snapte. Het hopte met zijn verlengde achterpoten kalm maar onnavolgbaar weg. Verschillende nieuwsgierigen en ambtelijk geïnteresseerden, zoals wellicht een lid van de dierenpolitie, in Nederland even zeldzaam als het gezochte dier, gingen naar de vrijheidslievende kangoeroe op zoek maar zijn het spoor inmiddels allang bijster, zo meldde het berichtje voorts. Men vroeg zich af waar dat dier vandaan is gekomen. Er werd verondersteld dat het ergens ontsnapte, bijvoorbeeld uit Burgers Zoo.
Ja, natuurlijk is het ergens ontsnapt! Een kangoeroe kan toch niet op eigen gelegenheid naar ons land komen! Hoe stellen zij zich dat voor? Per schip naar Rotterdam en via de Betuwelijn naar Zevenaar? Vandaar is het maar een klein eindje naar de stadsparken van de Gelderse hoofdstad, dat wel! Of het moet gaan om een lid van de groep die indertijd werd ingevoerd in Engeland, dat kan simpel via de Kanaaltunnel naar hier zijn gehopt. Alle andere reismogelijkheden zijn voor kangoeroes taboe. Gelukkig! Stel je voor dat deze grote dieren net zo gemakkelijk, als verstekeling, per schip kunnen reizen gelijk het kleinere grut zoals ratten, muizen, kreeften, krabben en kakkerlakken. Europa zou wemelen van deze opmerkelijke buideldieren. Leuk weliswaar, maar kangoeroebiefstuk zou zijn uitheemse karakter al lang hebben verloren.
Onderwijl mijn rechtervoet op de balk van de op drie na hoogste tree van de dijkopgang landt, verandert het knetterlawaai van een benzinemotor de vermeende kangoeroe in een knaap op een crossbromfiets. De kangoeroe was gezichtsbedrog of een wensbeeld misschien.
Godskolere, mopper ik, op een crossbromfiets door de uiterwaarden raggen! Hoe haal je het in je hoofd? Terwijl veel dieren, zoals ganzen en zangvogeltjes, op hun eieren zitten of hun broed verzorgen. Ik ren langs de Dijk en peins over de combinatie van jongens, brommers en hormonen. Voor de pracht van de Waalbandijk, die de laatste weken is veranderd in een goudgeel kronkelend boterbloemenlint, heb ik nauwelijks oog, zoals die knaap, als het tenminste een knaap is, geen respect heeft voor het unieke stukje natuur dat hij kapot rijdt.
Op de Uiterwaard valt mij op dat de wind veel kou aanvoert. De naderende wolken voorspellen niet veel goeds zodat ik weer op huis aan ga. In plaats van mijn zweetbandje had ik er beter aan gedaan oorwarmers bij mij te steken!
De bromfietscrosser is verdwenen. Waarschijnlijk verjaagt door de serieuze regenbui die ik vijf minuten geleden trotseerde. Helaas, geen glasvezelkabel waarvoor gleuven worden gegraven. Er wordt gewerkt aan het riool, banaal maar wel zo nuttig!