Klapspeer

vrijdag 20 januari 2012  Het verkeer op de Van Heemstraweg belet mij over te steken, zodat ik voor mijn hardlooprondje de Kloosterstraat neem. Al direct na de rotonde, waar een automobilist zijn bolide over de tenen van mijn linkervoet probeerde te sturen, duwen de regen en het grauwe licht van deze slappe winterdag de barometerwijzer van mijn gemoedsrust naar depressie. Ook de naakte bomenrij langs de Dwarshommelstraat doet daaraan mee. Ik doe mijn best om optimistische gedachten te vinden, onder aanvoering van de column van Thomas Verbogt, waarin hij de therapeutische opmerking maakt dat moed – dat geldt dus ook voor optimisme – in jezelf te vinden is, en van Riky zelf. Zij blijft moed, vertrouwen en optimisme uitstralen. Ondanks het nauwelijks te verwerken bericht dat er een grote en een kleine cyste in haar buikholte groeien waarvan de arts niet kan zeggen dat ze goedaardig zijn: in de kleine spreekkamer zweefde de schaduw van het ka woord langs ons heen. Nog een hele week wachten dan horen we misschien meer, minstens wanneer de chirurgische verwijdering zal plaatsvinden.

Ik bewonder mijn lief en doe mijn uiterste best haar te steunen door ook blijheid te vinden. En wonderwel komen er twee prettige herinneringen boven. Vanmorgen maakte ik kennis met een energiek jongmens die ons – de provinciale werkgroep van Zonnebloem LinQ – wil komen versterken. We zaten dicht bijeen in het nieuwe filiaal van Starbucks op het Nijmeegse station. Zowel de koffie als de kennismaking bevielen mij en volgens mij ook Casper (niet die van de drie koningen, maar van het spookje.) Het tweede betreft de nieuwe burgemeester van Beuningen. Carol van Eert begint al op twee april in ons dorp aan deze klus. Zijn naam kwam mij bekend voor. Na lezing van het artikel van de hand van Menno Pols, in de Gelderlander van deze morgen, heb ik het gevoel dat Carol al een goede kennis is. Het maakt mij blij dat hij de goede politieke kleur heeft aangenomen. Leuk is ook dat zijn vrouw in de Pompekliniek werkt zodat aan hun keukentafel regelmatig ervaringen met tbs’ers langs zullen komen, zoals dat bij ons ook jarenlang het geval is geweest.

Waarom klapspeer als titel? Riky vertelde mij dat zij haar mailtjes over het slechte nieuws liefst onder de titel ‘… met peren’ had geschreven. Zo’n ka woord was wat haar betreft op z’n plaats geweest maar past haar niet en dus gebruikte zij iets neutraals. Daarom dacht ik aan klapspeer, en dan bedoel ik de pyrus communis ‘Clapp’s Favorite’, temeer omdat de fabricage van de nieuwe oogst op ditzelfde moment gaande is. Hé, een derde optimistisch stemmende gedacht op de valreep!

Ja, ik verlang naar zo’n lekkere verse peer van Clapp’s, wat zou ik daar op dit moment graag een grote hap uit nemen: het zoete sap voel ik al over mijn lippen stromen.