Over geloof gesproken.
Een paar honderd Nederlandse gelovigen (in de VS waren dat er 20.000) waaronder
enkele vooraanstaande Nederlanders, ondertekenden een in Nashville (Amerika)
opgestelde verklaring waarin staat hoe christenen om moeten gaan met het geloof,
en ook met zaken als het huwelijk en seks. De opstellers van de verklaring
bevestigen onder meer dat God ‘het
huwelijk heeft bedoeld als een levenslange verbondenheid tussen één man en één
vrouw…’ en ‘…Wij ontkennen dat God
het huwelijk heeft bedoeld als een homoseksuele of polyamoreuze relatie…’ En
over homoseksuelen schrijven zij onder meer: ‘…Wij bevestigen dat ons zelfverstaan als mannelijk of vrouwelijk
bepaald moet worden door Gods heilige bedoelingen in schepping en verlossing,
zoals Hij die openbaart in de Bijbel. Wij ontkennen dat het in overeenstemming
met deze heilige bedoelingen is wanneer mensen zichzelf bewust willen zien en
positioneren als personen met een homoseksuele of transgenderidentiteit.’
Vooropgesteld. Ik ben opgegroeid in een
katholiek gezin waarin Kerk en geloof een nadrukkelijke rol speelde. Als kind
geloofde ik onwankelbaar in het bestaan van God: hij houdt van mij zoals ik van
hem houd. Zo simpel was het. Gaandeweg zorgde twijfel voor verbrokkeling,
waaraan het godsdienstonderwijs in belangrijke mate heeft bijgedragen, zodat
mijn geloof in een God nagenoeg is gedoofd.
Er zijn vele
beschavingen opgebloeid en weer verdord voordat de Bijbel werd samengesteld. Ik
leerde de bijbel kennen als een boek met verhalen waarin onder andere wordt
verteld over de schepping in relatie tot een God waarvan niet duidelijk is wie
of wat dat is. Het zijn verhalen van en over mensen die leefden voor de
geboorte van Jezus, de zoon van God (het Oude Testament), en van mensen die Jezus
hebben meegemaakt en over zijn daden getuigen (het Nieuwe Testament.) Er zijn
spannende verhalen waarin tirannen worden bevochten en mensen ontsnappen
uit de slavernij maar ook verhalen waarin getuigd wordt over het wonderlijke
maar liefdevolle doen en laten van Jezus. De bijbel is een bundeling van
relatief oude verhalen die antwoord gaven op problemen die zich in die tijd
voordeden. Vandaag ondervinden we andere problemen dan de problemen van de mensen
waarover de bijbel verhaald.
Ik ken mensen die homoseksueel
zijn. Lieve en hartelijke mensen waarvan een aantal een langdurige relatie heeft
met een gelijkgestemde partner – van een van hen is mij bekend dat zij zich nota
bene bijzonder aangetrokken voelt tot het katholieke geloof. Ook ken ik iemand
met een transgenderidentiteit. Voor zover zij mij deelgenoot hebben gemaakt van
de weg die zij moesten gaan om zichzelf te kunnen zijn hebben deze mensen met
elkaar gemeen dat dit niet zonder worsteling met zichzelf is gegaan. Godzijdank
hebben zij zich uiteindelijk ‘goed verstaan’ en zich overgegeven aan hun
seksuele geaardheid. Zij zijn absoluut geen mensen die ‘zichzelf bewust willen
zien en positioneren als personen met een homoseksuele en transgenderidentiteit’,
oftewel eigen schuld, dikke bult!
Wat ik niet begrijp
is dat mensen hovaardig durven beweren te weten wat God heeft bedoeld! Geloof
hechten aan deze beweringen is als geloven in Buienradar.nl: dan kom je soms nat
thuis!
Het kleine geloofsvlammetje
dat nog in mij flakkert is voor een God die liefde ís. Als we dit als
uitgangspunt nemen voor al onze vragen en problemen hebben we volgens mij geen
papers nodig als dat liefdeloze vod uit Amerika en hoeven mensen niet meer bang
te zijn voor de geaardheid van zichzelf of de ander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten