Gifspuit

Op de Waalbanddijk verdwijnen mijn hardlooppijntjes meer naar de achtergrond zodat er in mijn hoofd ruimte vrijkomt om aan iets anders te denken. Zoals aan de bijzonder heldere droom waaruit de wekker mij wegsleurde. Misschien had het te maken met de massale sterfte onder de Grote Grazers van de Oostvaardersplassen of was het toch de moordpoging op de voormalige spion Sergej Viktorovitsj Skripal? De Britten kwamen direct met de theorie dat de aanval vanuit Rusland was gekomen. Mijn theorie maakt duidelijk dat vader en dochter de moordaanslag overleefden omdat tussen de tijdstippen van aanbrengen van het gif en de thuiskomst van de Skripals, een insluiper aan de deur is geweest die onverrichterzake vertrok omdat hij de deur hermetisch afgesloten vond. Hij nam daarbij het grootste deel van het gif aan zijn handen mee om in een smalle donkere steeg doodziek door zijn knieën te zakken. Vlak voor zijn dood realiseerde hij zich dat die brede kerel die zijn harige muts met oorflappen ver over zijn oren had getrokken, verantwoordelijk is voor die verschrikkelijke pijn. Zijn getuigenis met betrekking tot de oesjanka die de vermoedelijke dader droeg bereikte de politie helaas niet meer (maar dat hoeft nog niet te betekenen dat het een Rus was).

In mijn droom wordt er aangebeld. Door de ruit in de voordeur zie ik het silhouet van een vrouw terwijl ik met mijn fiets aan de hand door een lange gang naar de huiskamer loop. Ik ben bang dat het fietslampje verraadt dat ik thuis ben. Een tweede keer aanhoudend schellen wordt gevolgd door gerommel in het deurslot. Onze bezoekster laat zichzelf met een sleutel binnen en ik voel me betrapt. Riky zet koffie voor de bezoekster en bewondert haar sierraden, terwijl de vrouw binnensmonds over belastingaangiften wauwelt. Voordat zij vertrekt reikt zij mij een officiële grauwblauwe waarschuwing aan. Ik maak mij boos over deze gang van zaken en ren achter haar aan. Met gemak haal ik haar in waarbij ik nergens pijn registreer, en met evenveel gemak leg ik mijn handen om haar nek. Nauwelijks heb ik tijd me daarover te verbazen of de dame is veranderd in een woedende gans. Zij tracht zich te bevrijden en als dit niet lukt omdat haar kop te dik voor mijn omstrengelende handen is, blaast zij woest met een vervaarlijk opengesperde snavel zoals slechts ganzen blazen kunnen. Omstanders blijven staan om te zien wat er aan de hand is. Ik wuif hen geruststellend weg maar blijf de ganzenhals omknellen. Woedend blaast de vogel een wolk stoom die, als mijn gezicht nog daar zou zijn, mij vol zou hebben geraakt. Ik neem haar mee want zij moet boeten voor het feit dat zij zich ongenood toegang tot ons huis verschafte. Weer aan de huiskamertafel waar Riky haar om onverklaarbare reden van bananen voorziet, schreeuwt zij dat zij mij aanklaagt wegens wederrechtelijke vrijheidsberoving. Dan dringt tot mij door dat ik de politie moet bellen. Het elektronische signaal van mijn telefonische oproep gaat verloren in het panisch piepen van mijn wekker.

Het waren toch de driftige speculaties rond de Londense gif-aanval die mijn droom veroorzaakte: de gansdame kan zomaar een gifspuit in haar snavelmond hebben verborgen (eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat de stoom die zij uitblies ook gecondenseerde asem kan zijn geweest omdat het afgelopen nacht licht vroor.) De vrouw was afkomstig uit een land als Moravië, waar sommige mensen volgens schrijvers als Mary Shelly, gemakkelijk een andere vorm kunnen aannemen (hoewel de zon al op was.) Het was een waarschuwende droom: bij een volgende aanslag moeten autoriteiten rekening houden met het feit dat de daders over een sleutel konden beschikken!

Nog even terug naar de grazers: ik kan mij voorstellen dat dierenactivisten de slachtoffers van gif aanslagen een bagatel zullen noemen in vergelijking met de massamoord in de Oostvaardersplassen. En wat te denken van de massale sterfte onder insecten?