Wensdroom

Langs de Waalbandijk vallen mij verschillende pinksterbloemen op die hun kopjes hoopvol boven het nog magere gras uitsteken. Op dit moment treffen zij geen zon maar vinden slechts grauwe wolken. Toch stemmen zij mij hoopvol terwijl ik langs ren, een gemoedsstemming die wordt gesteund door een aantal boerenzwaluwen die in hun beste pakjes nieuwsgierig over de bleekroze bloemen vliegen. Of het hun geur is of lenteboodschap, feit is dat zij uiterst laag over de bloemhoofdjes scheren.

Ik laat deze kwieke vogeltjes over aan hun jachtige spel en ren door. Onderwijl probeer ik te achterhalen wat hoop voor mij betekent. Hoop geeft troost – niet voor niets is een bloem ‘ogentroost’ genoemd –, beurt je op uit sombere tijdingen.
Hoop sterkt verwachting: de wijze waarop onze toekomstige koning zich aan ons presenteerde geeft ons het vertrouwen dat hij gekwalificeerd is voor die bijzondere functie, daarvoor hoef je geen monarchist te zijn. Voor het interview was ik niet van plan om mee te dromen, om mee te helpen aan het Nationale Dromenboek. Na het optreden van Willem-Alexander liet mij dat idee niet los. Want hoop alleen is niet voldoende: je moet er ook iets voor doen.

Nog maar zeven dagen, daarna sluit de site; nog zeven dagen heeft iedere Nederlander die dat nog niet deed de tijd een ‘droom’ in te sturen. Mijn droom heb ik – als 14786^ste deelnemer – enkele uren geleden aan de verzamelde berg toegevoegd. Daaruit worden vijftig aansprekende ideaalbeelden geselecteerd die in september, in het boek, worden gepresenteerd aan koning Willem-Alexander en koningin Maxima.

Voor het geval mijn ‘ideaal voor de toekomst’ daar niet bij zal zijn volgt hier mijn wensdroom voor de toekomstige koning:
Willem-Alexander (u geeft niet om titels), u heeft kennis opgedaan van alle aspecten van water. Als geen ander bent u zich er van bewust hoe kwetsbaar Nederland is – om nog maar niet te spreken over de rest van de wereld – waar het de voorraad water betreft. Daarom zult u als geen ander beseffen dat wat voor water op gaat voor alle andere grondstoffen geldt: gebruiken wij bijvoorbeeld te veel bomen, dan ontstaat niet alleen gebrek aan hout als bouwmateriaal maar wordt tegelijkertijd te weinig zuurstof aangemaakt.

Kortom Willem-Alexander, ik droom dat u, als geen ander, na Het Interview met Mariëlle en Rick zijn wij daarvan overtuigd, ons Nederlanders kunt leiden naar een samenleving die zuinig als de spreekwoordelijke Schot op haar grondstoffen past. Duurzaam is in handelen met - en gebruiken van grondstoffen; een samenleving gebaseerd op bestendigheid. Zo samen leven kan uiteraard niet beperkt blijven tot Nederland. Dat is goed!

In mijn ideaalbeeld vermindert onze grondstoffenvoorraad nooit en lukt het u bovendien ons te doen afzien van het gebruik van grondstoffen en technieken die wij onvoldoende beheersen. Denkt u in dit verband a.u.b. aan kernenergie en het gebruik van insecticiden? En leert u ons kritischer op onszelf te zijn? Zodat wij, onder uw bezielende leiding, afzien van bijvoorbeeld schaliegas en op korte termijn van alle bekende en nog onbekende fossiele brandstoffen, omdat wij dezen niet duurzaam in kunnen zetten! U overtuigt ons ook dat wij al onze krachten bundelen om onuitputtelijke energiebronnen als zon, wind en water te benutten, ook al moeten wij daarvoor onze spaarpot aanspreken. Een voorbeeld op geheel ander terrein is dit: medicijnen, nodig om ziekten te genezen, gebruiken wij pas nadat wij bekend zijn met de gevolgen voor de patiënt, hetzij mens, plant of dier, alsook voor diens leefwereld.

Mijn wensdroom heeft voor u, Willem-Alexander, ongedacht een persoonlijk gevolg: uw koningschap kan vanwege deze rol, niet uitsluitend ceremonieel zijn.

Terwijl ik naar huis ren bedenk ik dat ik nu zoveel mogelijk mensen moet vinden die mijn ideaalbeeld willen steunen, want zoals gezegd: hoop alleen is niet voldoende. Doe jij mee? Stem dan op Dekkertjes droom.