Toiletjuffrouw

vrijdag 2 december 2011  Opnieuw tref ik zonnig en uitgelezen weer om te joggen. Het weer staat in schril contrast met dat van deze morgen: tijdens de afscheidsdienst voor Fietje in de kerk en op het kerkhof kregen we gepast begrafenisweer. De ceremonie was warm en eenvoudig. Passend bij Fietje en overeenkomstig haar wensen. 

Het staat er niet langer, dus moet ik terug naar enkele dagen geleden als ik voor het eerst de Dixie spot. Het staat bijna aan het eind van de Hommelstraat. Of aan het begin, want ik zie het vanaf de dijk. Mijn eerste gedachte is: leuk, daar gaan ze verbouwen. En ik krijg bij voorbaat zin in de extra activiteiten gedurende de komende maanden. Grappig dat ze de klus beginnen door het plaatsen van een toiletgelegenheid voor de bouwer en zijn personeel, is mijn tweede gedachte. Dichterbij zie ik een vel papier op de voorzijde gekleefd met daarop de volgende drie regels tekst in vlot viltpenschrift: “WC Juf 28.”
Tja, weet ik dan, die veronderstelde verbouwing staat met deze mededeling op losse schroeven. Er wordt verbouwd bij het nabije transportbedrijf. Maar voor die bouwvakkers is het minstens 150 meter lopen naar dit tijdelijke toilet. Hoe zit het dan? Is het misschien zo dat de toiletjuffrouwen elkaar aflossen? En is nummer 28 vandaag de dienstdoende toiletjuffrouw? Het is sowieso bijzonder dat een bouwer personeel in dienst neemt om het toilet schoon te houden, maar zoveel juffrouwen zal een bouwondernemer daarvoor toch niet contracteren? Het hoeven overigens niet alleen juffrouwen te zijn. Toiletjuffrouw is geen beschermd beroep, daarin is het gelijk aan directeur of professor. Jongeheren of gehuwde vrouwen kunnen in onze geëmancipeerde tijd ook best toiletjuffrouw worden. Ik vind overigens retiradejuffrouw een veel mooier woord. Ik kwam het tegen in een verhaal van Remco Campert. Echt jammer dat we het tegenwoordig niet meer gebruiken. ‘Ga het maar even aan de juffrouw van de retirade vragen,’ klinkt toch veel aardiger dan: ‘Dat moet je maar even aan die toiletjuffrouw vragen!’
Ik nam mij voor om de buitenzijde van de box nog eens te bekijken. Wellicht dat ik er een aanduiding zal vinden dat verklaart waarom de Dixie daar is neergezet. Maar helaas, de doos is weer opgehaald. Er is weinig dat meer veranderlijk is dan de standplaats van een tijdelijke toiletbox, weet ik. Toch jammer dat ik nu niet ontdek waarom het er stond. Ik moet het doen met de aanwijzingen die ik al kreeg. Namelijk WC, Juf en 28. WC is duidelijk: een Dixie is niets meer of minder dan een toilet. WC is dus een overbodige aanwijzing. Juf slaat volgens mij op een persoon. Het hoeft geen luie omschrijving voor toiletjuffrouw te zijn, zoals ik aanvankelijk dacht. Het kan bijvoorbeeld zijn dat een aantal basisscholen een fiets of wandeltocht organiseerden. Onderweg was dan behoefte aan een toiletgelegenheid, want wildplassen en wildpoepen zijn taboe. En daarbij moet natuurlijk enig toezicht zijn. Maar wat beduidde 28? Is dit wellicht het nummer dat een bepaalde school of juffrouw kreeg toebedeeld? Of wacht, het kan ook zijn dat dit toilet voorbehouden is geweest aan juffen van 28 jaar of ouder. Of aan juffen tot 28 jaar. Of woont er een schooljuffrouw op nummer 28? Of slaat het op de dag van deze maand: deze WC is besteld door Juf (?) voor de 28ste november. Klinkt dat logisch? Niet echt, vind ik. O…, wacht, waarschijnlijk is ‘Juf’ een aanduiding voor de mensen die op Hommelstraat 28 wonen en was het papier een geheugensteuntje voor de vrachtwagenchauffeur. Maar waarom dan geen aanduiding voor de straatnaam?
Ik geef het op. Ik zal de komende week extra op de weekkrant letten, misschien kom ik er dan alsnog achter.