Asbestopruimers

Herman – de uit de kluiten gewassen Schotse Hooglanderstier – staart mij mismoedig na vanaf het overhellende schuurtje, waarnaast hij nog enige beschutting lijkt te vinden tegen de verkillende regen uit het noordwesten. Ik benijd hem niet, daar in zijn afgetrapte weitje, ondanks zijn stoere horens. Terwijl ik aan hem voorbij ren bedenk ik dat, in zijn plaats, mij niets anders zou resten dan voortdurend in een depressie schieten. Dat is ook wat de boerenwoning van de voormalige familie Roelofs bij mij oproept. Inmiddels hebben mannen in beschermende kleding en voorzien van mondkapjes, het dak van het woongedeelte en de schuur gedemonteerd zodat asbest – dat waarschijnlijk als isolatiemateriaal onder de dakpannen was aangebracht (in 1993 als bouwmateriaal in de ban gedaan) – veilig kon worden verwijderd. Ik neem aan dat het huis gesloopt en herbouwd zal worden, maar een grondige verbouwing behoort natuurlijk ook tot de mogelijkheden. Ik ben benieuwd naar het vervolg.

Op de Waalbandijk gaat het recht tegen de wind en de regen in waardoor ik mijn handen niet warm kan houden (stom hoor, dat ik mijn handschoenen niet aantrok). Deze verkillende wind en regen, maar ook het ontbreken van andere hardlopers, fietsers en wandelaars, maken mijn wereldje klein. De mannen in witte pakken komen weer binnen. Het duurt even maar dan begrijp ik ook waarom: dat heeft alles met Geert (Minder) Wilders en zijn partij te maken. Het lijkt er op dat Geert – door ‘zijn’ Kamerleden en adepten ‘minder’ te laten scanderen, als antwoord op zijn vragen of zij respectievelijk meer- dan wel minder Europa, PvdA en Marokkanen in Nederland willen – eindelijk zover over de schreef is gegaan zodat meer politici bereid zijn hem aan te pakken, hoewel het wel even duurde voordat onze minister-president een gaatje vond om uit zijn dilemma te geraken. Zijn eerste kabinet kon functioneren vanwege de gedoogsteun van de Partij Voor de Vrijheid, misschien vindt Mark deze situatie, gezien dat gedogen en verschillende botsingen (Wilders: “Doe eens normaal, man”, Rutte daarop: “Doe zelf normaal”), extra moeilijk. Overigens, er is vanwege de gescandeerde wens van Wilders en de zijnen (voor zover ik meen te weten) nog niet een Marokkaan uit Nederland vertrokken, maar al wel een Kamerlid uit de Partij Voor de Vrijheid (en er zullen er waarschijnlijk meer volgen!)

Ik word uit mijn overpeinzingen gehaald door reeksen roffels van een kleine bonte tamboer. Een lezer vroeg mij naar aanleiding van mijn blog van dinsdag (‘Tweebeners’), waarom ik meende dat de ‘valhelm’ van spechten superieur is aan die van ons. Ik denk dat een technische vergelijking niet mogelijk is. De specht heeft een dikkere hersenpan dan andere vogels. Daarnaast sponsachtig weefsel tussen bovensnavel en schedel, dat werkt als een schokdemper, en zijn de hersenen relatief klein en dusdanig ingesloten dat die niet mee schudden. Wil je er alles van weten? Er is een erg leuk boekje, geschreven door Monica Wesseling, waarin honderd vogel-vragen worden behandeld (‘Waarom krijgt een specht geen koppijn?’)

Nog even terug naar de racistische opvattingen en uitspraken van Wilders in relatie tot de mannen in de witte pakken, de asbestopruimers: Racisme in een samenleving is als een gemene bacterie in ons lichaam (dit zou trouwens een prachtig gegeven kunnen zijn voor een nieuwe spannende roman van Stephen King. Ik 'lees' nu al de alinea's waarmee hij de kop van Wilders omschrijft!)
Artsen en verpleegkundigen beschermen zichzelf tijdens de behandeling van patiënten die ziekteveroorzakende bacteriën, of andere enge dingen, hebben opgelopen zoals de asbestopruimers zich beschermen tegen kankerveroorzakende vezels in asbest.

Ik raad politici aan ‘mentaal beschermende kleding’ aan te trekken voordat zij zich op de vuile klus storten die het bestrijden van de racistische neigingen van Geert (Minder) Wilders en zijn clan nu eenmaal is.