zaterdag 17 maart 2012

Alcoholperikelen

vrijdag 16 maart 2012  Rond de tijd dat ik ga hardlopen zal bekend worden wie we kozen om het leiderschap van Job over te nemen. Op de oever van de vijver bovenaan de Tempelstraat doen twee fraai uitgedoste woerden hun uiterste best de seksuele interesse van een wilde eend te wekken. Hun verleidingsspel is gespeend van enige verfijning. De grofheid waarmee zij hun vrouwelijke soortgenoot bejegenen is stotend. Oorzaak drank, veronderstel ik. Die fraaie kerels zijn natuurlijk afgewezen, hebben de bar opgezocht en moed verzameld zodat zij het getweeën aandurven. Zie: ‘Drank maakt meer kapot dan je lief is!’ Dat ik dit bedenk is niet zo vreemd dan het lijkt: het berichtje dat ik over alcoholminnende fruitvliegen hoorde wil niet uit mijn gedachten. Ik bedoel, als vliegen kunnen ´drinken´, waarom wilde eenden dan niet?
Het was vanmorgen op Radio 1, ik was op weg naar de vuilstort in Nijmegen: mannelijke fruitvliegen zoeken troost bij alcohol. Amerikaanse wetenschappers (University of California) brachten mannelijke fruitvliegjes samen met vrouwelijke exemplaren die pas gepaard hadden. Deze vrouwen hadden geen zin meer in seks. Toen de afgewezen mannen daarna de keuze kregen tussen voedsel met en zonder alcohol, stortten zij zich massaal op de sterke drank! Terwijl seksueel tevreden mannen duidelijk minder behoefte aan alcohol hebben. De conclusie is dat ook seks het beloningscentrum in de hersenen stimuleert, zoals alcohol dat doet. Door deze verkregen kennis kan een drankverslaving misschien beter worden begrepen en alcoholverslaafden geholpen, zo werd geopperd. 
Ik probeer mij voor te stellen hoe die hulp er uit kan zien. De zatlap blijkt te weinig seksuele bevrediging te vinden, de verslavingstherapeut adviseert zijn patiënt daar meer aandacht aan te geven? Maar hoe doet die cliënt dat als er bijvoorbeeld geen gewillige partner voorhanden is? Seks kopen? Dat wordt snel te duur. Seks opnemen in het gezondheidszorgverzekeringspakket? Bij de nieuwbouwverkeersbrug, men heeft weer een deel doorgeschoven richting rivier, valt mij in dat het celibaat misschien wel de reden is voor het feit dat veel vergeestelijkte heren beschikken over een uitgelezen wijnkelder: beloning blijft nodig!
Door deze gedachtegang beland ik weer midden in een gesprekje gistermiddag. Ik vertelde over de nood van een dame van dik in de tachtig en mijn onthande gevoel daarbij. De partner van mijn vriend, ik noem hem Franky, merkt op dat zij onlangs ook ‘een bejaarde’ van de vloer moest rapen. Dat kon zij natuurlijk niet. Flink op hem inpraten, zei zij, had uiteindelijk effect. Daarbij kijkt zij Franky betekenisvol aan, waarbij een verwarrende sfeer ontstaat.
Ik kijk naar mijn vriend: “Moest jij worden opgeraapt?” Hij bevestigt dit, maar kijkt er niet gemakkelijk bij.
“Hoe kwam dat zo?” Mijn blik valt op het kleed, “was je gestruikeld?” Franky maakt besmuikt een drinkbeweging met zijn rechterhand.
Ik bombardeer hem onder vragen: “Echt waar? Drink je dan regelmatig? En drink je jezelf dan lam? Wat drink je dan?” Franky legt uit dat hij iedere avond een glaasje drinkt. Meestal jenever.
“En vanwege dat ene jenevertje ben je gevallen?,” vraag ik ongelovig. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Van een glaasje gaat het meestal naar twee, drie, vier en soms meer. Franky probeerde naar bed te gaan maar sukkelde achterover. Hij had geluk dat zijn partner achter hem stond en zijn val kon breken.
Ik spreek geen waardeoordeel uit.
Een schaamtevolle actie, waarbij alcohol een rol speelde, staat mij nog glashelder voor ogen: Het is kermis, ik ben zestien en het ‘Eerste Deuntje’ is druk doende. Na voldoende bittere biertjes schiet ik rozen om sommige dames daarmee over de streep te lokken… 
Gelukkig heb ik mijn hormonen tegenwoordig beter onder controle!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten