De
Waal. Het is vreemd gesteld met deze rivier, hoofdstroom van de Rijn (ontspringt
in het Oberalpgebergte, Zwitserland). Nog maar net in ons land deelt de rivier
zich om haar weg als Waal, over een traject van slechts tweeëntachtig kilometer,
te vervolgen. Evengoed is ‘onze’ rivier oppermachtig. En ook al ligt zij nu
keurig in haar bedding, we blijven alert! Iedere seconde zou de Waal zwembad ‘de Tuimelaar‘ (Ewijk) bijna tien keer kunnen
vullen (anderhalf duizend kubieke meter.) Terwijl wij over de Waalbandijk
wandelen vraag ik me af hoeveel van het bij de bron verzamelde water langs ons
dorp stroomt, en hoeveel tijd nodig is om van de oorsprong de zee te bereiken.
Zou iemand dit hebben onderzocht?
De macht
van de Waal. Deze zondagmiddag kregen we daar iets van te zien!
Het
fiets-voetveer, ‘H4-de Weerder’, die
Beuningen met Slijk-Ewijk verbindt, blikkert aan de overkant wittig in het donkere
water. Het is kort daarvoor van wal gestoken en maakt vanwege de sterke
stroming, steeds meer vaart. De Waal is niet alleen machtig, zij wordt ook
drukbevaren. Je kunt uit het scheepvaartverkeer als het ware de stand van de
economie aflezen.
Op
hetzelfde moment dat het veer in de richting van het hart van de rivier vaart, ploetert
een volgeladen containerschip stroomopwaarts en naderen twee tankerschepen die
na elkaar de Waal afzakken. Alsof alle betrokkenen, de crews van de
verschillende schepen en de opvarenden van het veerbootje, samenspelen in een
traag ballet, bekijken wij dit schouwspel comfortabel vanaf onze staplaatsen op
het dijk-frontbalkon.
Om nog
even in toneelsferen te blijven, pas toen alle acteurs elkaar voor de apotheose
naderden, realiseerden wij ons dat wij zo’n geweldig uitzicht op de speelvloer hebben
doordat veel van de coulissen uit de weg zijn geruimd. Juist omdat Rijkswaterstaat
de afgelopen jaren veel bomen en struiken heeft laten kappen en afvoeren, om de
rivier meer ruimte te gunnen, zien we zelfs een rij verse passagiers met hun
fiets aan de hand bij het stoepveer arriveren. Zoveel gebruikers in wat misschien
het eerste vaarweekend van dit seizoen is! En dan te bedenken dat het varend
personeel, waaronder ook onze buurman – die op het einde van deze maand zijn
functie als contoleur-plaatsbewijzenverkoper weer op wil pakken – dit mooie
werk op vrijwillige basis doet!
De
stuurman stuurt zijn Weerder tientallen meters stroomafwaarts, zo dicht
mogelijk het denkbeeldige midden van de rivier aanhoudend. Daarmee verleent hij
het containerschip ruim voorrang. Achter zijn rug kruipen de twee tankers
dichterbij. Red hij het om voor hen langs te kruisen?
Het
containerschip passeert het fiets- voetveer lis. Zijn boeg- en hekgolven veroorzaken
flink deining. Voor ons toch nog plotseling gooit de kapitein het roer om
waardoor de Weerder schuin door het zog van zijn grote broer, de oversteek
vervolgt. Dan zien we dat de tankers een meer dan veilige koers aanhouden ten
opzichte van het kleine scheepje. Dat vaart de veerstoep ruim voorbij voordat de
stuurman vaart mindert en de steven opnieuw wendt teneinde zijn vaartuig
stroomopwaarts te richten. Dwars op de rivier legt de sterke stroming van de
Waal de Weerder volledig stil en voert het zelfs een stukje met zich mee ondanks
de oude dieselmotor tegen zoveel geweld luidruchtig protesteert. Gedurende een
aantal spannende seconden lijken motor en stuurman te falen. Gelukkig, het scheepje
maakt opnieuw vaart. Tegen de stroom in werkend nadert het de ankerplaats.
Kreunend schuurt de romp zich tegen dat van een zwart geteerd vrachtbootje dat
als kade dienstdoet. Maar, alsof het zeggen wil ‘wij zijn er ook nog’, laat de
hekgolf van het eerste tankerschip het klein scheepje nog even flink dansen alvorens
de meertouwen worden aangehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten