Gaandeweg heeft dit rondje op deze
morgen, de morgen van de openingsdag van de Olympische Winterspelen in Sotsji aan
de Zwarte Zee, meer weg van een ‘survival of the fittest’ dan van een rondje hardlopen.
De herfst is duidelijk weer even terug in het land. De grauwe ganzen – er liggen
honderden bruingrijze hoopjes in het stukje weiland aan de Hommelstraat, als brokken
met de riek verspreide mest – zullen dat beamen. Het lijkt alsof zij massaal aan
depressiviteit lijden. Ik verbeeld mij een kleine kudde koeien in deze wei; zij
zouden bijeen kruipen, hun achterste naar de wind draaien en hun koppen
mistroostig laten hangen. Er is geen gans die ook maar enige activiteit toont. Anders
dan de paar mussen die in de wilde kersenbomen langs de rand van de wei, blijmoedig
kwetterend van tak naar tak vliegen, wordt door de ganzen geen gakje voortgebracht.
Al wekenlang komt een radiospotje langs
waarin we worden opgeroepen om toch vooral Poetin zijn feestje te gunnen. Google
presenteerde zich vanmorgen met een homo-vriendelijke Doodle in de kleuren van de regenboogvlag.
Via Radio1 hoorde ik de een of andere politieke hotemetoot bezweren dat wij, onze
zware delegatie bij de openingsceremonie van de Winterspelen best met onze
borst vooruit, onze trots mogen uitstralen over de omgang met mensenrechten in
ons eigen land. Verslaggevers en columnisten buitelen over elkaar met hun
roep tot boycot vanwege de nieuwe anti-homowetten van Poetin, een actie waarvan
zij vinden dat zij daar niet zelf iets aan kunnen bijdragen en daarom de
sporters oproepen dat in hun plaats te doen.
Terwijl ik over de Waalbandijk ren, af
en toe vechtend tegen de wind die mij, of toch op z’n minst mijn petje wil
wegblazen, peins ik over deze situatie. Ik heb sterk de indruk dat wij helemaal
niet trots moeten zijn op de wijze waarop wij met mensen omgaan die voor hun
geaardheid uit willen komen. Het zit bij ons echt niet altijd helemaal snor. Wil
je bijvoorbeeld als man aan de hand van een andere man door de binnenstad van Amsterdam
lopen? Dan is dat een waagstuk; dan mag je blij zijn als je weer onbeschadigd
thuiskomt.
Recht tegen de wind in rennen.
Heerlijk, ook al dringt het regenwater langzaam door in mijn broek en schoenen.
De natuur is wat dat betreft betrouwbaar en oordeelt niet. Hoe anders is dat in
onze samenleving! O ja, in Nederland mag iedereen zich zo gedragen als hij wil,
volgens zijn geaardheid, geloof of cultuur. Wij zullen dat volmondig beamen,
maar tegelijkertijd willen we dat het recht op ‘anders zijn’ liever niet te
dicht bij ons in de buurt wordt uitgeoefend. Neem bijvoorbeeld voetbal! Als je
graag op niveau wilt voetballen en je valt toevallig zichtbaar op jongens, of
op meisjes en jongens, zet het dan maar liever uit je hoofd. Iedere goed
presterende voetballer is welkom in een team zolang hij maar diep in de kast
blijft weggedoken! René van der Grijp, oud-profvoetballer en voetbalanalist stelde
het onlangs, in augustus scherp: “Voetbal is geen sport voor homo’s. Als je
homo bent, dan ga je gewoon in een kapperszaak werken.”
Er is best veel te zeggen op de vraag
of de Olympische Winterspelen wel in Rusland moeten worden gehouden. We weten dat
de oorspronkelijke bevolking uit het huidige Kraj Krasnodar werd verbannen. We
zagen beelden en hoorden gruwelijke verhalen van overlevenden. Maar het is
zoals Koen onlangs opmerkte: “Opa, het IOC heeft al in 2007 besloten dat de
spelen in Sotsji worden gehouden.” Je gaat blussen als iets brandt, direct maar
niet naderhand!
Als de openingsceremonie is gehouden
zal het zeuren wel zijn gedaan. Hopelijk worden het mooie spelen en lukt het de
sporters zich niets aan te trekken van alle opwinding gedurende de afgelopen
weken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten