Blootshoofds

Vrijdag de dertiende. Het zou zomaar een anders-dan-andere-vrijdagen kunnen worden. Wie weet!  Een merelman, waaraan ik denk terwijl ik op de Hommelstraat langs de gesloten huiskamergordijnen van Marie ren, misschien moet ik hem wel dé merelman noemen of Merelman, die merelman dus, kan, op een dag als vandaag, zomaar besluiten om vreemde, onmerelse dingen te doen. Hij kan bijvoorbeeld, onder invloed van een geest van verzet wellicht, een flink stel gelijkgestemde merelmannen bijeenroepen om met hun hulp een van de buurtkaters eens een kool te stoven. En daar heeft Merelman alle redenen toe! Want je zou maar, samen met je partner weliswaar, twee weken op eieren hebben gebroed en nog eens twee weken af en aan gevlogen met bekken vol zaden, vruchten en insecten, om, als de jongelui eindelijk enige zelfstandigheid vertonen, machteloos toe te moeten zien dat een aantal van hen door die verwende kater worden vermoord! Ja, je leest het goed, vermoord! Niet opgevreten, wat ook verschrikkelijk is, daar niet van, maar nutteloos om zeep gebracht is veel erger! Het overkwam Merelman al verschillende keren. Zoiets is om woest te worden!

Welke onmerelse maatregelen kunnen boze merelmannen treffen? Daar broed ik op terwijl ik langs de Waalbandijk ren en de meest noordoostelijke pyloon van de oude A50-Waalbrug in het oog krijg. Onmiddellijk valt me het verschil met afgelopen dinsdag op. De hoed van deze pyloon is eindelijk weer op z’n plaats gezet! Het zal trouwens wel een splinternieuw exemplaar zijn. De oude is hem bijna zeker te klein geworden doordat er aan de buitenzijde van de pyloon extra staalbeplating is gelast teneinde hem te verstevigen. Gelukkig dat hij zijn hoed al op heeft want op zo’n dag als vandaag kunnen er zelfs met zo’n gevaarte als deze brugpyloon vreemde dingen gebeuren. O, ik geef toe dat er dan iets meer aan de hand moet zijn dan alleen vrijdag-de-dertiende, maar wie weet, misschien vond er nog een bijzondere gebeurtenis plaats terwijl wij rustig sliepen. Misschien werd er afgelopen nacht een nieuwe ster geboren, een die zomaar een natuurwet kan ontkrachten!

De hoed van deze pyloon is eindelijk weer op z'n plaats gezet!

Onder invloed van twee bijzondere omstandigheden zou het zomaar kunnen dat deze pyloon, als hij nog niet van zijn nieuwe hoed was voorzien, de gang van zaken niet stijf had afgewacht. In het verhaal ‘De dingen de baas’, Belcampo 1976, begonnen de moeilijkheden, als ik me niet vergis, met de bedden. Van de ene op de andere dag beletten zij mensen die in hen sliepen uit hen op te staan. Daardoor werd het heerlijk rustig op straat!

Hier ís het al rustig, maar het zou met die rust zijn gedaan als de pyloon de leiding over het opzetten van zijn hoed zou overnemen! Gelukkig kan dat niet meer nu hij zijn nieuwe hoofddeksel reeds draagt, want stel je voor! Aanvankelijk nog onzeker en beverig doordat hij zoveel jaren uitsluitend rechtop heeft gestaan, buigt de pyloon, die dus nog blootshoofds is, zich langzaam maar zeker in de richting van zijn nieuwe hoed die de vorige dag door de mannen van Heijmans en Strukton werd aangevoerd. Ik ren intussen op de hoogte van de woonboot van Klaartje en kan het knarsen en wringen van de nieuwe beplating duidelijk horen. De extra verstevigde tuidraden gaan aan een zijde zwaar doorhangen en aan de ander kant spannen ze zich juist. Snerpend als te strak gespannen vioolsnaren rekken de stalen draden in de nieuwe tuien zich tot het uiterste, waarna de vijftien miljoen kilo wegende stalen brug heftig gaat trillen en het middendeel gevaarlijk omhooggetrokken wordt. Het lawaai is inmiddels oorverdovend nu het meest noordelijke deel van de brug niet langer wordt gedragen en van het landhoofd schiet. De kapitein van een volgeladen containerschip ziet het gevaar te laat…

Ja, het is maar goed dat deze pyloon geen reden heeft het heft in eigen hand te nemen!

Hoe het Merelman is vergaan? Misschien vertel ik dat een andere keer.