Positioneren

Reeds na het sluiten van de voordeur doet iets dat uit het grijze wolkendek valt zich voor als regen. Ik sla er geen acht op, maar op de Hommelstraat gaat deze zogenaamde regen over in regen. Dun weliswaar maar onmiskenbaar. Ik heb niets bij me waarmee ik tenminste mijn bril droog kan houden omdat ik Buienradar.nl geloofde, de app die vijf minuten voordat ik aan mijn wandeling begon liet zien dat er in en rond Beuningen de komende drie uur geen regen te verwachten was. 

Over geloof gesproken. Een paar honderd Nederlandse gelovigen (in de VS waren dat er 20.000) waaronder enkele vooraanstaande Nederlanders, ondertekenden een in Nashville (Amerika) opgestelde verklaring waarin staat hoe christenen om moeten gaan met het geloof, en ook met zaken als het huwelijk en seks. De opstellers van de verklaring bevestigen onder meer dat God ‘het huwelijk heeft bedoeld als een levenslange verbondenheid tussen één man en één vrouw…’ en ‘…Wij ontkennen dat God het huwelijk heeft bedoeld als een homoseksuele of polyamoreuze relatie…’ En over homoseksuelen schrijven zij onder meer: ‘…Wij bevestigen dat ons zelfverstaan als mannelijk of vrouwelijk bepaald moet worden door Gods heilige bedoelingen in schepping en verlossing, zoals Hij die openbaart in de Bijbel. Wij ontkennen dat het in overeenstemming met deze heilige bedoelingen is wanneer mensen zichzelf bewust willen zien en positioneren als personen met een homoseksuele of transgenderidentiteit.’

 Vooropgesteld. Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin waarin Kerk en geloof een nadrukkelijke rol speelde. Als kind geloofde ik onwankelbaar in het bestaan van God: hij houdt van mij zoals ik van hem houd. Zo simpel was het. Gaandeweg zorgde twijfel voor verbrokkeling, waaraan het godsdienstonderwijs in belangrijke mate heeft bijgedragen, zodat mijn geloof in een God nagenoeg is gedoofd.

Er zijn vele beschavingen opgebloeid en weer verdord voordat de Bijbel werd samengesteld. Ik leerde de bijbel kennen als een boek met verhalen waarin onder andere wordt verteld over de schepping in relatie tot een God waarvan niet duidelijk is wie of wat dat is. Het zijn verhalen van en over mensen die leefden voor de geboorte van Jezus, de zoon van God (het Oude Testament), en van mensen die Jezus hebben meegemaakt en over zijn daden getuigen (het Nieuwe Testament.) Er zijn spannende verhalen waarin tirannen worden bevochten en mensen ontsnappen uit de slavernij maar ook verhalen waarin getuigd wordt over het wonderlijke maar liefdevolle doen en laten van Jezus. De bijbel is een bundeling van relatief oude verhalen die antwoord gaven op problemen die zich in die tijd voordeden. Vandaag ondervinden we andere problemen dan de problemen van de mensen waarover de bijbel verhaald.

Ik ken mensen die homoseksueel zijn. Lieve en hartelijke mensen waarvan een aantal een langdurige relatie heeft met een gelijkgestemde partner – van een van hen is mij bekend dat zij zich nota bene bijzonder aangetrokken voelt tot het katholieke geloof. Ook ken ik iemand met een transgenderidentiteit. Voor zover zij mij deelgenoot hebben gemaakt van de weg die zij moesten gaan om zichzelf te kunnen zijn hebben deze mensen met elkaar gemeen dat dit niet zonder worsteling met zichzelf is gegaan. Godzijdank hebben zij zich uiteindelijk ‘goed verstaan’ en zich overgegeven aan hun seksuele geaardheid. Zij zijn absoluut geen mensen die ‘zichzelf bewust willen zien en positioneren als personen met een homoseksuele en transgenderidentiteit’, oftewel eigen schuld, dikke bult!

Wat ik niet begrijp is dat mensen hovaardig durven beweren te weten wat God heeft bedoeld! Geloof hechten aan deze beweringen is als geloven in Buienradar.nl: dan kom je soms nat thuis! 

Het kleine geloofsvlammetje dat nog in mij flakkert is voor een God die liefde ís. Als we dit als uitgangspunt nemen voor al onze vragen en problemen hebben we volgens mij geen papers nodig als dat liefdeloze vod uit Amerika en hoeven mensen niet meer bang te zijn voor de geaardheid van zichzelf of de ander.